Başlangıçta rüzgar sörfü tahtasının üzerinde dururken; ön ayak parmakları tahtanın önünü göstermeli, vücut kalem gibi dik, kollar gergin ve vücudumuz yelkenle paralel durmalıdır.
Bu duruş şekliyle benim düştüğüm hatalara düşmez; yelkeniniz rüzgarla dolmaya başladığında rahatça süratlenebilir, sağanak rüzgarlarla başedebilir, en önemlisi Serhan hocamın dediği gibi “olmayan rüzgarı bekler, bekler; sonra geldiğinde de başedemeyip denize” düşmez, kuvvetli havalarda yelkeni çekip doğrulttuğunuzda daha rahat hareketlenirsiniz, kolay yorulmazsınız ve daha büyük yelkenlerle çıkmaya başlayabilirsiniz.
Daha da kötüsü, Serhan hocamın, beğenmediği sörfçü için; “sörfünü beğenmiyorum ama ikinizi bıraksak Kınalıada’ya giderken sana iki katı fark atar” teriminden kurtulursunuz.
Rüzgarınız bol olsun…
